 Η αντιχριστιανική εχθρότητα σαρώνει τη Δυτική Ευρώπη, όπου, κατά τη διάρκεια του 2019, χριστιανικές εκκλησίες και σύμβολα σκόπιμα δέχονταν επιθέσεις καθημερινά. Το θέμα έγινε πάλι πρωτοσέλιδο τον Απρίλιο του 2019, όταν μια ύποπτη πυρκαγιά κατέστρεψε το εσωτερικό του εμβληματικού καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων (εικόνα). Από τότε, ωστόσο, τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης αποσιωπούν ξανά τα γεγονότα. (Φωτογραφία από την Veronique de Viguerie/Getty Images) |
Η αντιχριστιανική εχθρότητα σαρώνει τη Δυτική Ευρώπη, όπου, κατά τη διάρκεια του 2019, χριστιανικές εκκλησίες και σύμβολα σκόπιμα δέχονταν επιθέσεις καθημερινά.
Το Ινστιτούτο Gatestone ανέλυσε χιλιάδες εκθέσεις εφημερίδων, βιβλία συμβάντων της αστυνομίας, κοινοβουλευτικές έρευνες, αναρτήσεις μέσων κοινωνικής δικτύωσης και εξειδικευμένα μπλογκ από τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία. Η έρευνα δείχνει ότι περίπου 3.000 χριστιανικές εκκλησίες, σχολεία, νεκροταφεία και μνημεία βανδαλίστηκαν, λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν στην Ευρώπη το 2019 —χρονιά η οποία κοντεύει να γίνει χρονιά ρεκόρ αντιχριστιανικής ιεροσυλίας στην ήπειρο.
Η βία κατά των χριστιανικών σημείων είναι πιο διαδεδομένη στη Γαλλία, όπου εκκλησίες, σχολεία, νεκροταφεία και μνημεία βανδαλίζονται, βεβηλώνονται και καίγονται με μέσο ρυθμό τριών την ημέρα, σύμφωνα με κυβερνητικές στατιστικές. Στη Γερμανία, επιθέσεις εναντίον χριστιανικών εκκλησιών συμβαίνουν με μέσο ρυθμό δύο την ημέρα, σύμφωνα με τα βιβλία συμβάντων της αστυνομίας.
Οι επιθέσεις σε χριστιανικές εκκλησίες και σύμβολα είναι επίσης συνηθισμένες στο Βέλγιο, τη Βρετανία, τη Δανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία. Οι επιθέσεις αφορούν κατά κύριο λόγο ρωμαιοκαθολικά μνημεία και σύμβολα, παρόλο που στη Γερμανία προτεσταντικές εκκλησίες βρίσκονται επίσης στο στόχαστρο.
Οι δράστες των αντιχριστιανικών επιθέσεων —οι οποίες περιλαμβάνουν πράξεις εμπρησμού, καταστροφής, βεβήλωσης, λεηλασίας, χλευασμού, βλασφημίας, σατανισμού, κλοπής, ούρησης και βανδαλισμού— σπάνια συλλαμβάνονται. Όταν συμβαίνει αυτό, η αστυνομία και τα μέσα ενημέρωσης συχνά λογοκρίνουν πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητά τους και την εθνική τους προέλευση. Πολλοί ύποπτοι λέγεται ότι έχουν ψυχικές διαταραχές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές αντιχριστιανικές επιθέσεις να μην κατηγοριοποιούνται ως εγκλήματα μίσους.
Στη Γαλλία και τη Γερμανία, η άνοδος των αντιχριστιανικών επιθέσεων συνδέεται με την πρόσφατη μαζική μετανάστευση από τον μουσουλμανικό κόσμο. Η έλλειψη επίσημων στατιστικών για τους δράστες και τα κίνητρα καθιστά αδύνατο να γνωρίζουμε με ακρίβεια πόσες επιθέσεις μπορούν να αποδοθούν στον μουσουλμανικό αντιχριστιανισμό ή σε τζιχαντιστικές αιτίες.
Στην Ισπανία, αντιθέτως, οι επιθέσεις εναντίον εκκλησιών και σταυρών πραγματοποιούνται κατά κύριο λόγο από αναρχικούς, ριζοσπαστικές φεμινίστριες και άλλους ακροδεξιούς ακτιβιστές, οι οποίοι φαίνεται να αγωνίζονται για να αφαιρεθεί μόνιμα ο χριστιανισμός από τη δημόσια θέα.
Τα κίνητρα πίσω από τις αντιχριστιανικές επιθέσεις, που συχνά αντιμετωπίζονται με αδιαφορία από το κοινό, φαίνεται να εμπίπτουν σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες:
Βανδαλισμός. Οι περισσότερες επιθέσεις κατά των χριστιανικών μνημείων στην Ευρώπη αφορούν πράξεις βανδαλισμού. Οι πράξεις αυτές συχνά δεν έχουν σαφή αντιχριστιανική πρόθεση, αλλά συνιστούν βεβήλωση και ιεροσυλία όταν στοχεύουν σε αντικείμενα και σύμβολα ιερά στους Χριστιανούς. Από αυστηρά νομική άποψη, τα εγκλήματα αυτά είναι δύσκολο να διωχθούν ως εγκλήματα μίσους: σύμφωνα με τους νόμους των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, οι κατήγοροι πρέπει να αποδείξουν ότι ο βανδαλισμός είχε ως συγκεκριμένο κίνητρο την έχθρα κατά των Χριστιανών ή του χριστιανισμού.
Κλοπή. Πολλές επιθέσεις έχουν οικονομικά κίνητρα. Στη Γαλλία, τη Γερμανία και αλλού, οι κλέφτες έχουν κλέψει καμπάνες εκκλησιών, ιερά μεταλλικά αντικείμενα, ακόμη και σωλήνες, προφανώς με σκοπό την πώληση αυτών των αντικειμένων σε εμπόρους . Στη Βρετανία, σχεδόν οι μισές από όλες τις εκκλησίες που βρίσκονται στον Εθνικό Ιστορικό Κατάλογο της Αγγλίας έχουν λεηλατηθεί. Πολλά από τα εγκλήματα αποδίδονται σε εξαιρετικά καλά οργανωμένες συμμορίες που χρησιμοποιούν drones, ηλεκτρονικούς χάρτες και παγκόσμια συστήματα εντοπισμού θέσης για να προσδιορίσουν πρώτα τους στόχους τους με αεροφωτογραφίες, και στη συνέχεια για να σχεδιάσουν τις δικές τους οδούς διαφυγής. Η λεηλασία αφορά κατά κύριο λόγο κλοπές μετάλλων, με ολόκληρες στέγες να αφαιρούνται από ιστορικούς τόπους λατρείας, σύμφωνα με την υπηρεσία κληρονομιάς της επιτροπής «Ιστορική Αγγλία».
Πολιτική. Ορισμένες επιθέσεις, ειδικά εκείνες εναντίον του Ρωμαιοκαθολικισμού, τον οποίο ορισμένες ριζοσπαστικές φεμινίστριες και ριζοσπάστες κοσμικιστές αντιλαμβάνονται ως σύμβολο της πατριαρχίας και της εξουσίας, είναι πολιτικού χαρακτήρα. Τέτοιες επιθέσεις περιλαμβάνουν καταστροφή των εκκλησιών και των θρησκευτικών συμβόλων με πολιτικά γκράφιτι, ένα μεγάλο μέρος των οποίων είναι αναρχικού ή φεμινιστικού χαρακτήρα. Στη Γενεύη της Ελβετίας, για παράδειγμα, το εμβληματικό Διεθνές Μνημείο της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης, γνωστό και ως Τείχος Μεταρρύθμισης, βανδαλίστηκε με πολύχρωμα χρώματα που σχημάτιζαν το ουράνιο τόξο, σύμβολο της ΛΟΑΤ κοινότητας.
Θρησκεία. Πολλές επιθέσεις που φαίνεται να είναι θρησκευτικού ή πνευματικού χαρακτήρα αντανακλούν μια βαθιά εχθρότητα εναντίον του χριστιανισμού. Τέτοιες επιθέσεις περιλαμβάνουν το λέρωμα με περιττώματα αναπαραστάσεων του Ιησού Χριστού ή αγαλμάτων της Μαρίας, μητέρας του Ιησού. Άλλες επιθέσεις συνεπάγονται βεβήλωση ή κλοπή όστιας της Θείας Ευχαριστίας, την οποία οι Ρωμαιοκαθολικοί πιστεύουν ότι μετασχηματίζεται σε πραγματική παρουσία του Χριστού όταν καθαγιάζεται. Κάποιες από αυτές τις επιθέσεις μπορεί να είναι έργο Σατανιστών, οι οποίοι χρησιμοποιούν την καθαγιασμένη όστια σε μια τελετουργία που ονομάζεται Μαύρη Λειτουργία.
Τέτοιες επιθέσεις, ειδικά όσον αφορά την ουσία των ρωμαιοκαθολικών πεποιθήσεων, φαίνεται να αποσκοπούν στον εκφοβισμό ή την παρενόχληση των Καθολικών ή την αποτροπή τους από την άσκηση της πίστης τους. Οι επιθέσεις αυτές, οι οποίες πληρούν τον ορισμό των εγκλημάτων μίσους, αποτελούν άμεση απειλή για την ελευθερία της θρησκείας στην Ευρώπη, αλλά οι διώξεις είναι σπάνιες.
Γράφοντας για την ισπανική εφημερίδα ABC, ο Juan Pedro Quiñonero, ανταποκριτής στο Παρίσι για περισσότερα από 35 χρόνια, εξήγησε:
«Οι βεβηλώσεις έχουν εμφανή αντι-χριστιανικό χαρακτήρα. Μεθυσμένοι από άγριο μίσος, οι βανδαλιστές θέλουν να δώσουν στις ενέργειές τους μια σαφή αντι-θρησκευτική διάσταση. Τους τελευταίους μήνες, αντισημιτικές συμμορίες έχουν βεβηλώσει εβραϊκά νεκροταφεία, "υπογράφοντας" τις πράξεις τους με τη σβάστικα. Στην περίπτωση της βεβήλωσης των καθολικών εκκλησιών, ο βανδαλισμός δεν είναι "υπογεγραμμένος". Μιλάει από μόνος του: εξευτελιστικοί χλευασμοί της φιγούρας του Χριστού στο σταυρό και βεβήλωση της Αγίας Τράπεζας».
Τα ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία συχνά μεγαλοποιούν τις επιθέσεις εναντίον των Μουσουλμάνων, τείνουν να υποβαθμίζουν τις κακόβουλες πράξεις κατά των Χριστιανών. Το θέμα των αντιχριστιανικών βανδαλισμών σπάνια αναφερόταν από τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019, όταν βάνδαλοι επιτέθηκαν σε εννέα εκκλησίες μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων. Το θέμα έγινε πάλι πρωτοσέλιδο τον Απρίλιο του 2019, όταν μια ύποπτη πυρκαγιά κατέστρεψε το εσωτερικό του εμβληματικού καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων. Από τότε, ωστόσο, τα ευρωπαϊκά μέσα αποσιωπούν ξανά τα γεγονότα.
Η γαλλική εφημερίδα Le Monde αμφισβήτησε τη χρήση του όρου «αντιχριστιανικές πράξεις» από την κυβέρνηση και προειδοποίησε τους πολιτικούς να μην «ενορχηστρώνουν» το ζήτημα:
«Πάνω από χίλια κρούσματα το χρόνο, κατά μέσο όρο τρία την ημέρα: ο αριθμός είναι υψηλός, αλλά τι καλύπτει; Μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για "βεβηλώσεις" —έναν ισχυρό όρο— που συνεπάγεται επίθεση στην ιερότητα ενός χώρου λατρείας;
Τα ιδεολογικά κίνητρα αποτελούν τη μειοψηφία: πρόκειται κυρίως για κλοπές και βανδαλισμούς. Οι δράστες είναι συχνά ανήλικοι».
Η Annie Genevard, Γαλλίδα βουλευτής με το κεντροδεξιό κόμμα των Ρεπουμπλικανών, ζήτησε κοινοβουλευτική έρευνα προκειμένου να κατανοηθεί καλύτερα η φύση και τα κίνητρα των αντιχριστιανικών επιθέσεων. Σε συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, είπε:
«Πρόσφατα, δύο τρομερά σοβαρές πράξεις βανδαλισμού διαπράχθηκαν σε συμβολικά μέρη και με συγκλόνισαν εξαιρετικά. Πριν από λίγες μέρες, η πυρκαγιά στην Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου, μια εκκλησία που στεγάζει αξιοθαύμαστα έργα: η ζημιά έχει ύψος σχεδόν ενός εκατομμυρίου ευρώ, ενώ έργα τέχνης έχουν χαθεί οριστικά! Επίσης, πριν από λίγο καιρό, βανδαλιστές εισέβαλαν στη Βασιλική του Σεν-Ντενί και κατέστρεψαν τα παράθυρα βιτρό και το εκκλησιαστικό όργανο. Η εκκλησία του Σεν-Ντενί δεν είναι μόνο ένας χώρος χριστιανικής λατρείας, είναι η νεκρόπολη των βασιλιάδων της Γαλλίας! Είναι το σημείο όπου συναντιούνται η εθνική μας ιστορία και οι χριστιανικές μας ρίζες. Το γεγονός ότι κάποιος τολμά να προσβάλει αυτό το μνημείο είναι πραγματικά συγκλονιστικό όχι μόνο για τους Χριστιανούς αλλά και για πολλούς πολίτες, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων. Όταν διαπράττεται μια αντιχριστιανική πράξη, γυρίζουμε την πλάτη μας στην ιστορία της Γαλλίας, η οποία έχει στενή σχέση με τη χριστιανική θρησκεία.
Η επίθεση σε έναν χριστιανικό τάφο ή σε μια εκκλησία, ανεξάρτητα από το κίνητρο του δράστη, είναι ένας τρόπος επίθεσης σε ένα μέρος της συλλογικής μας ταυτότητας, επειδή ο χριστιανισμός και τα μνημεία του έχουν διαμορφώσει τον πολιτισμό μας, την ιστορία και τα ορόσημά μας. Η επιδίωξη να καταστραφούν ή να προκληθούν ζημιές σε χριστιανικά κτίρια είναι ένας τρόπος να "σβήσει" το παρελθόν. Σε μια εποχή όπου βασιλεύει ο απόλυτος πολιτισμικός σχετικισμός, είναι ακόμη πιο σοβαρό το γεγονός ότι απειλούνται μερικά από τα παλαιότερα και πιο πολύτιμα ορόσημά μας. Ένας πολιτισμός που θα απαρνηθεί και θα απομακρυνθεί από το παρελθόν του είναι ένας πολιτισμός που θα χαθεί. Νομίζω ότι αυτό είναι ανησυχητικό και υπάρχει ανάγκη για ισχυρή πολιτική αντίδραση».
Σε συνέντευξη στο ιταλικό περιοδικό Il Timone, ο επίσκοπος του Φρεζούς-Τουλόν Dominique Rey δήλωσε ότι οι επιθέσεις κατά των εκκλησιών στην Ευρώπη πραγματοποιούνται στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από κοσμικισμό, μηδενισμό, ηδονισμό, πολιτισμικό και ηθικό σχετικισμό , καταναλωτισμό και ευρεία απώλεια της αίσθησης του ιερού. Επισήμανε:
«Στο παρελθόν, ακόμη και εκείνοι που δήλωναν ότι ήταν μη- Χριστιανοί ζούσαν σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο που χαρακτηριζόταν από τον χριστιανισμό... ρίζες που έχουν εγκαταλειφθεί από τον πολιτισμό μας και από τις κοινωνίες μας. Μόλις οι χριστιανικές ρίζες ―που ήταν ο κοινός παρονομαστής― απομακρύνθηκαν, οι άνθρωποι στράφηκαν στον κοινοτισμό, ο οποίος οδήγησε σε έναν κοινωνικό κατακερματισμό που οδηγεί σε ρήξη. Για να βρεθεί μια κοινή βάση αξιών και σημείων αναφοράς, η Ευρώπη πρέπει να αποκαταστήσει την επικέντρωση στις χριστιανικές της ρίζες...
Υπάρχει μια εξέλιξη από πράξεις βεβήλωσης ενάντια σε μνημεία, αλλά και ενάντια στην ίδια την πίστη. Στο παρελθόν, ακόμη και αν κάποιος δεν ήταν Χριστιανός, η έκφραση του ιερού ήταν σεβαστή. Αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή απειλή που αφορά την έκφραση της θρησκευτικής ελευθερίας. Κοσμικισμός δεν πρέπει να είναι η απόρριψη του θρησκευτικού στοιχείου, αλλά η αρχή της ουδετερότητας που δίνει σε όλους την ελευθερία να εκφράσουν την πίστη τους.
Είμαστε μάρτυρες της σύγκλισης του λαϊκισμού —που εκλαμβάνεται ως κοσμικισμός, ο οποίος υποβαθμίζει τους πιστούς μόνο στην ιδιωτική σφαίρα και όπου κάθε θρησκευτικός χαρακτηρισμός είναι κοινότοπος ή στιγματισμένος— με τη συντριπτική εμφάνιση του Ισλάμ, το οποίο επιτίθεται στους άπιστους και σε εκείνους που απορρίπτουν το Κοράνι. Από τη μια πλευρά, μας χλευάζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης... και από την άλλη, υπάρχει η ενίσχυση του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Αυτές είναι δύο κοινές πραγματικότητες».
Ο Γάλλος πολιτικός αναλυτής Jérôme Fourquet, στο βιβλίο του —French Archipelago: Birth of a Multiple and Divided Nation (Γαλλικό αρχιπέλαγος: η γέννηση ενός πολλαπλού και διαχωρισμένου έθνους)— δείχνει πώς λαμβάνει χώρα ο αποχριστιανισμός της Γαλλίας στο πλαίσιο της μαζικής μετανάστευσης από τον μουσουλμανικό κόσμο. Παρέχει εκτεταμένα στατιστικά στοιχεία —για παράδειγμα, ότι λιγότερο από το 5% των Γάλλων παρακολουθεί τακτικά τη Θεία Λειτουργία τις Κυριακές— για να δείξει ότι η αποσύνδεση της Γαλλίας από τον Χριστιανισμό είναι τόσο μεγάλη ώστε η χώρα να είναι πραγματικά «μεταχριστιανική». Γράφει:
«Υπάρχει ένας αυξανόμενος αποχριστιανισμός, ο οποίος οδηγεί στην "τερματική φάση" της καθολικής θρησκείας... Για εκατοντάδες χρόνια, η καθολική θρησκεία διαμόρφωσε βαθιά τη συλλογική συνείδηση της γαλλικής κοινωνίας. Σήμερα, αυτή η κοινωνία είναι η σκιά αυτού που υπήρξε κάποτε. Μια μεγάλη πολιτισμική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη».
Ο Soeren Kern είναι Ανώτερος Συνεργάτης του Gatestone Institute που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.