Στις 14 Δεκεμβρίου, ανήμερα της γιορτής του Χανουκά ―που αποτελεί εορταστική περίοδο― έλαβε χώρα μια αιματοχυσία με θύματα αθώες εβραϊκές οικογένειες στην περίφημη παραλία Μπόντι της Αυστραλίας, στο Σίδνεϊ. Δεκαπέντε άνθρωποι δολοφονήθηκαν και 40 τραυματίστηκαν. Ένας από τους δράστες, ένας μουσουλμάνος μετανάστης ονόματι Σατζίντ Άκραμ, σκοτώθηκε από την αστυνομία. Ο γιος του Ναβίτ, ο δεύτερος δράστης, δέχτηκε πυροβολισμούς από την αστυνομία πριν συλληφθεί.
Η κατάσταση θα μπορούσε να ήταν χειρότερη αν δεν υπήρχαν οι ενέργειες της αστυνομικής δύναμης του Σίδνεϊ και η γρήγορη αντίδραση ενός πολύ γενναίου άοπλου περαστικού, του Άχμεντ αλ-Άχμεντ, ενός μουσουλμάνου που αντιμετώπισε και αφόπλισε έναν από τους τρομοκράτες.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Γκίντεον Σάαρ, αποκαλύπτει ότι η Αυστραλία είχε «προειδοποιηθεί για πιθανές επιθέσεις εναντίον Εβραίων» ―χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ορισμένοι ισραηλινοί αξιωματούχοι, επομένως, «κατηγορούν την Καμπέρα ότι δεν κάνει αρκετά για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού». Ο Σάαρ έγραψε τα εξής:
«Είμαι συγκλονισμένος από την δολοφονική επίθεση κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για το Χανουκά στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της αντισημιτικής βίας στους δρόμους της Αυστραλίας τα τελευταία δύο χρόνια, αφού οι αντισημιτικές και υποκινητικές προτροπές για «παγκοσμιοποίηση της Ιντιφάντα» έγιναν πραγματικότητα σήμερα. Η αυστραλιανή κυβέρνηση, η οποία έλαβε αμέτρητα προειδοποιητικά σημάδια, πρέπει να συνέλθει!»
Η Αυστραλία είναι γενικά μια ειρηνική χώρα ―ή τουλάχιστον έτσι ήταν προτού η κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος αποφασίσει να επιτρέψει την είσοδο στη χώρα σε χιλιάδες ισλαμιστές αιτούντες άσυλο από τη Γάζα και αλλού.
Εκατομμύρια μη ελεγμένοι μετανάστες έχουν φτάσει στην Αυστραλία, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια. Μεγάλο μέρος αυτής της δραστηριότητας δεν έχει αναφερθεί από τα μέσα ενημέρωσης, και οι κυβερνήσεις φαίνεται να προσπαθούν να αποκρύψουν τις αντιπαραγωγικές, καταστροφικές πολιτικές τους.
Η φαντασίωση της Αυστραλίας για «κοινωνική συνοχή» έχει εδώ και καιρό αποδειχθεί αυτό που είναι στην πραγματικότητα –ένα ουτοπικό κατασκεύασμα χωρίς ρίζες στην πραγματικότητα. Ομοίως, η αγάπη της κυβέρνησης για πολυπολιτισμικότητα έχει από καιρό απαξιωθεί από τον ρεαλισμό. Δείκτη της επιτυχίας ή αποτυχίας αυτών των δύο ιδεολογιών αποτελεί η μεταχείριση και η ευημερία της μικρής εβραϊκής κοινότητας της Αυστραλίας, η οποία έχει πέσει θύμα μιας μοχθηρής και συχνά επιθετικής μορφής μίσους.
Αρκετές τρομοκρατικές ενέργειες έχουν πραγματοποιηθεί εναντίον εβραίων Αυστραλών τον τελευταίο καιρό (βλέπε εδώ και εδώ). Αφού το σπίτι του Άλεξ Ρίβτσιν, αξιωματούχου του Εκτελεστικού Συμβουλίου Εβραίων της Αυστραλίας, έπεσε θύμα αντισημιτικού βανδαλισμού, ο ίδιος δήλωσε ότι «το κακό είναι ενεργό σε αυτή τη χώρα», και προέβλεψε ότι τέτοιες πράξεις θα κλιμακωθούν.
Οι συνέπειες της εκτεταμένης κοινωνικής διχόνοιας και των αντισημιτικών ενεργειών από ισλαμιστές μετανάστες στα δυτικά έθνη είναι καλά τεκμηριωμένες. Αποτελεί μυστήριο γιατί η κυβέρνηση της Αυστραλίας πιστεύει, όπως φαίνεται, πως η χώρα θα αποτελέσει εξαίρεση.
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Άντονι Αλμπανέζε αποξενώνει την εβραϊκή κοινότητα της Αυστραλίας ευνοώντας το παλαιστινιακό ζήτημα. Προφανώς, αποσιωπάται το γεγονός ότι η ελευθερία του λόγου και του Τύπου όσων ζουν υπό την κυριαρχία της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Αρχής καταπατώνται, καθώς και το δικαίωμά τους να μην πέφτουν θύματα αυθαίρετων συλλήψεων, βασανιστηρίων και εξωδικαστικών εκτελέσεων.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει επιτρέψει με ταχείς ρυθμούς την άδεια εισόδου στη χώρα εκατοντάδων δυνητικά επικίνδυνων Παλαιστινίων και άλλων ισλαμιστών χωρίς τον κατάλληλο έλεγχο. Στο μεταξύ, πολλοί από τους επίσημους εκπροσώπους του Ισραήλ θεωρούνται «ανεπιθύμητα πρόσωπα» και τους απαγορεύεται η είσοδος σε χώρες της Δύσης που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα.
Η κυβέρνηση της Αυστραλίας κατηγορήθηκε ότι εκτέλεσε ένα σχέδιο προκειμένου να δεχτεί τις αποκαλούμενες ριζοσπαστικές «νύφες του ISIS» στη χώρα. Όταν αποκαλύφθηκε το σχέδιο εισαγωγής μιας τρίτης ομάδας νυφών, ο ινφλουένσερ Σκοτ Νρίσκολ είπε: «Κανείς άλλος δεν τις θέλει, σίγουρα όχι άλλα μουσουλμανικά κράτη». Ο Ντρίσκολ έγραψε περαιτέρω:
«Είναι απολύτως δόλιο το γεγονός ότι οποιαδήποτε αυστραλιανή κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι υπολογίζει τα συμφέροντα των Αυστραλών, τις αυστραλιανές αξίες ή το μέτωπο και το κέντρο της εθνικής μας ασφάλειας θα επέτρεπε ποτέ ξανά αυτές τις «νύφες του ISIS» να πλησιάσουν την Αυστραλία! Η χώρα μας πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως κάποιο είδος άρρωστου κοινωνικού πειράματος της αριστεράς για να φανεί πόσο μπερδεμένα πρέπει να γίνουν τα πράγματα πριν από το τελικό σημείο ρήξης και την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας μας όπως την ξέρουμε!».
Υπήρχαν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια της αδιάφορης στάσης της αυστραλιανής κυβέρνησης απέναντι στο αυξανόμενο μίσος κατά των Εβραίων μετά τα φριχτά γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου 2023.
Όταν η Χαμάς και πολλοί «απλοί» Παλαιστίνιοι εισέβαλαν στο ειρηνικό νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, σφαγίασαν όλους τους Ισραηλινούς που βρήκαν μπροστά τους ―άνδρες, γυναίκες, παιδιά, μωρά― βασανίζοντας, βιάζοντας, καίγοντας και αποκεφαλίζοντας, και στη συνέχεια σύροντας 251 άτομα στις σήραγγες της Χαμάς στη Γάζα ως ομήρους για περαιτέρω κακοποίηση και άσκηση πίεσης.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, η κυβέρνηση Μπάιντεν παρουσίασε ένα έγγραφο που καταδίκαζε το μίσος κατά των Εβραίων, το οποίο υπέγραψαν «σχεδόν τριανταπέντε χώρες». Η δήλωση του Νοεμβρίου 2023 χαρακτήρισε την επίθεση της Χαμάς εναντίον αθώων ως «βάρβαρη», προσθέτοντας ότι ήταν «η πιο θανατηφόρα επίθεση εναντίον του εβραϊκού λαού από την εποχή του Ολοκαυτώματος», και προβλέποντας ότι θα είχε «τεράστιο αντίκτυπο στις εβραϊκές κοινότητες παγκοσμίως».
Ο ειδικός απεσταλμένος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τον αντισημιτισμό προέτρεψε την αυστραλιανή κυβέρνηση επίσης να υπογράψει αυτή τη δήλωση. Η πρόταση απορρίφτηκε. Τον Αύγουστο του 2025, ένας πρώην ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών εξήγησε σχετικά:
«Σίγουρα το ζητήσαμε από τους Αυστραλούς αλλά αυτοί δεν το έκαναν. Αυτό ήταν ένα έκδηλο σημάδι ότι παρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες τους πίεσαν να υπογράψουν αυτή τη δήλωση ―χωρίς καμία δέσμευση― αυτοί αρνήθηκαν. Είναι σαν η κορυφαία χώρα που θα έπρεπε να είναι εκεί, να μην είναι εκεί».
Τι θλιβερή κατηγορία κατά της κυβέρνησης της Αυστραλίας!
Είναι, επομένως, αρκετά κατανοητό ότι σε ένα συνέδριο κατά του αντισημιτισμού στη Χρυσή Ακτή τον Σεπτέμβριο του 2025, η επιζήσασα ως παιδί του Ολοκαυτώματος, Σούζι Σμιντ, περιέγραψε καυστικά την κυβέρνηση του Αλμπανέζε ως «εχθρική κατά των Εβραίων».
Μετά τις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου, οι έντονες αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις στην Αυστραλία κλιμακώθηκαν.
«Ο Ντέιβιντ Μέι, διευθυντής έρευνας και ανώτερος αναλυτής έρευνας στο Ίδρυμα για την Υπεράσπιση των Δημοκρατιών, δήλωσε στο JNS ότι "δεν είναι τυχαίο που μια δραματική αύξηση του αντισημιτισμού πλήττει την Αυστραλία, ενώ η κυβέρνησή της αντιστρέφει δεκαετίες ισορροπημένης πολιτικής απέναντι στο Ισραήλ"».
Οικειοποιούμενοι εμβληματικές δημόσιες τοποθεσίες όπως η Όπερα του Σίδνεϊ, η Γέφυρα του Χάρμπορ και η παραλία Μπόντι για τους σκοπούς τους, δεκάδες χιλιάδες αντι-ισραηλινοί, υποστηριζόμενοι από μάζες «ακροαριστερών», έστρεψαν απότομα την προσοχή στην Αυστραλία στο ενδεχόμενο κλιμάκωσης του μίσους κατά των Εβραίων.
Όπως ήταν αναμενόμενο, σε μια διαδήλωση τον Ιούλιο του 2025 στην Καμπέρα, αρκετοί γερουσιαστές του Πράσινου Κόμματος «συγκεντρώθηκαν μαζί με αντι-ισραηλινούς ακτιβιστές σε μια άγρια διαμαρτυρία έξω από το Κοινοβούλιο, ενώ διαδηλωτές επιδείκνυαν αφίσες του Χίτλερ».
«Η διαδήλωση διοργανώθηκε από μέλη της Ομάδας Δράσης για την Παλαιστίνη στους χώρους του γκαζόν του Κοινοβουλίου, και ακολούθησε μια κοινή διεθνής έκκληση για κατάπαυση του πυρός, με την Αυστραλία να συμμετέχει μαζί με 25 άλλα κράτη σε μια δήλωση που απαιτεί τον άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών στη Γάζα». [...]
Το Ισραήλ απάντησε με έντονη κριτική στη δήλωση αυτή, κατηγορώντας τις 26 χώρες ότι παρουσιάζουν την κατάσταση με διαστρεβλωμένο τρόπο.
«Όλες οι δηλώσεις και όλες οι αξιώσεις θα πρέπει να απευθύνονται στον μόνο που φέρει ευθύνη για την έλλειψη συμφωνίας σχετικά με την απελευθέρωση των ομήρων και την κατάπαυση του πυρός: τη Χαμάς, η οποία ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και τον παρατείνει», δήλωσε το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών.
Σε ένα άρθρο με τίτλο «Ηθική χρεοκοπία σε πλήρη εξέλιξη», ο αυστραλός σχολιαστής, ιρανικής καταγωγής, Πούρια Μεχράνι έγραψε για τις διαμαρτυρίες κατά του Ισραήλ:
«Η πολιτική των διαμαρτυριών, όπως αυτή που παρατηρήσαμε τελευταία, ευδοκιμεί όπου υπάρχει τυφλό συναίσθημα, ειδικά σε πολύπλοκες συγκρούσεις όπως αυτή. Αριστερές ομάδες εκμεταλλεύονται τέτοια συναισθήματα για να προωθήσουν τα σχέδιά τους [...]».
Η σιωπηλή πλειοψηφία των Αυστραλών έχει επιτέλους βαρεθεί αυτές τις ανοησίες και, σε μεγάλες πόλεις, διοργάνωσε διαδηλώσεις με μεγάλη προσέλευση, υποστηρίζοντας την Αυστραλία και τις παραδοσιακές δυτικές αξίες της.
Η κυβέρνηση, χαρακτηριστικά, επέκρινε μια από αυτές τις εκδηλώσεις στο Σίδνεϊ ισχυριζόμενη ότι διοργανώθηκε από νεοναζί. Σύμφωνα με τους Times του Ισραήλ:
«Καταδικάζουμε κατηγορηματικά τη σημερινή συγκέντρωση "Πορεία για την Αυστραλία". Δεν συνεισφέρει στην αύξηση της κοινωνικής αρμονίας, δήλωσε ο Μάρεϊ Γουάτ, υπουργός της κυβέρνησης των Εργατικών, στην τηλεόραση του Sky News. Δεν υποστηρίζουμε τέτοιες συγκεντρώσεις που έχουν ως στόχο τη διάδοση μίσους και τoν κατακερματισμό της κοινότητάς μας, δήλωσε ο Γουάτ, υποστηρίζοντας ότι αυτές οι συγκεντρώσεις διοργανώθηκαν και προωθήθηκαν από νεοναζιστικές ομάδες».
Παρόλα αυτά, η ίδια κυβέρνηση επέτρεψε μια αντι-ισραηλινή πορεία στη Γέφυρα του Λιμένα του Σίδνεϊ, στην οποία συμμετείχαν 90000 άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους κυμάτιζαν σημαίες της PLO, της Αλ Κάιντα, του ISIS και των Ταλιμπάν, υποδεικνύοντας υποστήριξη στην τρομοκρατία και, συμπερασματικά, επιδοκιμάζοντας το μίσος κατά των Εβραίων.
Στις 7 Σεπτεμβρίου, οι λεγόμενοι «φιλοπαλαιστίνιοι» ―οι οποίοι ποτέ δεν υπονόησαν ότι η Παλαιστινιακή Αρχή και οι κυβερνήσεις της Χαμάς παρέχουν στους πολίτες τους ελευθερία λόγου ή ότι έδωσαν τέλος στις αυθαίρετες κρατήσεις και τα βασανιστήρια, καθώς και στην επική διαφθορά― συγκρούστηκαν με υποστηρικτές του Ισραήλ στην παραλία Μπόντι του Σίδνεϊ, με την αστυνομία να παρεμβαίνει περισσότερες από μία φορές. Ο ραβίνος Γιόσι Φρίντμαν δημοσίευσε βίντεο από μια συμπλοκή στην οποία φαίνεται η αστυνομία να χωρίζει τους διαδηλωτές. «Έχουν έρθει στην παραλία Μπόντι», σχολίασε, «όπου υπάρχουν πολλοί Εβραίοι, συγκεκριμένα έχουν έρθει εδώ και κουβαλούν μαζί τους μίσος».
Ο Ρόμπερτ Γκρέγκορι, Διευθύνων Σύμβουλος της Αυστραλιανής Εβραϊκής Ένωσης (AJA), εξήγησε: «Η παραλία Μπόντι φιλοξενεί πολλές συναγωγές, εστιατόρια Κοσέρ και εβραϊκές επιχειρήσεις, μερικές από τις οποίες έχουν γίνει στόχος πρόσφατων αντισημιτικών γεγονότων. Ενώ υπάρχουν περισσότερες από 100 παραλίες σε ολόκληρο το Σίδνεϊ, η απόφαση να επιλεγεί η παραλία Μπόντι είχε ως στόχο να προκαλέσει διχασμό και αναταραχή».
Αυτού του είδους οι πράξεις, ωστόσο, δεν θα πρέπει να προκαλούν έκπληξη στην εβραϊκή κοινότητα της Αυστραλίας. Άλλωστε, ήταν πιθανώς αναπόφευκτο το μίσος κατά των Εβραίων να εξαπλωθεί παρά την απομακρυσμένη θέση της ηπείρου. Ο ισλαμισμός μπορεί να είναι μια ιδεολογία που βασίζεται στο μίσος, η οποία υλοποιείται μέσω ενός τεχνάσματος «παλαιστινιακού σκοπού» για να φτάσει σε όλα τα τμήματα των δυτικών κοινωνιών. Όσο περισσότερα μέλη της εξτρεμιστικής ισλαμιστικής κοινότητας εισάγονται σε μια χώρα, τόσο περισσότερες επιθέσεις εναντίον Εβραίων ―και άλλων― θα κλιμακώνονται.
Προς το παρόν, η Αυστραλία έχει αφελείς πολιτικές που επιτρέπουν σημαντική μετανάστευση ισλαμιστών από εμπόλεμες ζώνες. Παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, οι περισσότεροι από αυτούς τους μετανάστες δεν σκοπεύουν να ενσωματωθούν, να αφομοιωθούν ή να συμβάλουν στην «κοινωνική συνοχή» ―όπως αποκαλύπτουν οι πολυπληθείς διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ και των Εβραίων. Πολλοί νεοφερμένοι είναι ιδεολογικοί εχθροί της δυτικής δημοκρατικής παράδοσης, και σχεδιάζουν απροκάλυπτα να κυριαρχήσουν στις ανοιχτές κοινωνίες μέσω της επιβολής του ισλαμικού νόμου της Σαρία.
Το σχέδιό τους υλοποιείται με φιλο-ισλαμιστικές διαδηλώσεις σε εμβληματικές τοποθεσίες της Αυστραλίας. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ήταν αυτός που επισήμανε: «Όταν οι εχθροί σου ορκίζονται να σε καταστρέψουν, πίστεψέ τους». Η κυβέρνηση των Εργατικών της Αυστραλίας δεν έχει ακόμη κατανοήσει το μέγεθος αυτής της δήλωσης.
Ως αποτέλεσμα, η δηλωμένη έμφαση της αυστραλιανής κυβέρνησης στην κοινωνική συνοχή είναι, δυστυχώς, μια ψευδαίσθηση αποκομμένη από την πραγματικότητα. Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν εφικτή σε κάποιο βαθμό πριν από την μαζική άφιξη φανατικών εξτρεμιστών και την απόφαση της Αυστραλίας ―κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου που διέπει τον ορισμό των εθνών― να αναγνωρίσει ένα ανύπαρκτο παλαιστινιακό κράτος.
Σε μια συνέντευξη τον Μάρτιο του 1977 στην ολλανδική εφημερίδα Trouw, ο αξιωματούχος της PLO, Ζουχέιρ Μόχσεν, δήλωσε:
«Ο παλαιστινιακός λαός δεν υπάρχει. Η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους είναι μόνο ένα μέσο για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενάντια στο κράτος του Ισραήλ για την αραβική μας ενότητα. Στην πραγματικότητα, σήμερα δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ιορδανών, Παλαιστινίων, Σύρων και Λιβανέζων».
Είναι καιρός, επομένως, η κυβέρνηση της Αυστραλίας να αφυπνιστεί από την πραγματικότητα των ισλαμιστών που μισούν τους Εβραίους και των υποστηρικτών που βρίσκονται ανάμεσά τους, και να θέσει σε εφαρμογή τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα πριν αυτές οι αναταραχές εξαπλωθούν περαιτέρω στην υπόλοιπη κοινωνία. Σε αντίθετη περίπτωση, η Αυστραλία σύντομα θα βιώσει αυξανόμενη κοινωνική αναταραχή, όπως αυτή που βιώνει η Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο. Με την τρέχουσα «αριστερο-σοσιαλιστική» κυβέρνηση στην εξουσία, οι Αυστραλοί δυστυχώς πληρώνουν βαρύ τίμημα για τις ανεύθυνες, καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησής τους.
Ο Nils A. Haug είναι συγγραφέας και αρθρογράφος. Είναι δικηγόρος, μέλος του Διεθνούς Δικηγορικού Συλλόγου, της Εθνικής Ένωσης Μελετητών και της Ακαδημίας Φιλοσοφίας και Γραμμάτων. Είναι κάτοχος Ph.D. στην Απολογητική Θεολογία, και συγγραφέας του βιβλίου Politics, Law, and Disorder in the Garden of Eden – the Quest for Identity (Πολιτική, νόμος και αταξία στον Κήπο της Εδέμ ― η αναζήτηση της ταυτότητας), και του βιβλίου Enemies of the Innocent – Life, Truth, and Meaning in a Dark Age (Εχθροί του αθώου – ζωή, αλήθεια και νόημα σε μια σκοτεινή εποχή). Η δουλειά του έχει δημοσιευτεί στους ιστότοπους First Things Journal, The American Mind, Quadrant, Minding the Campus, Gatestone Institute, National Association of Scholars, Jedwish Journal, James Wilson Institute (Anchoring Truths), Jewish News Syndicate, Tribune Juive, Document Danmark, Zwiedzaj Polske, Schlaglicht Israel, και πολλούς άλλους.