Μετά την πρόταση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για επανεγκατάσταση των αράβων μουσουλμάνων εποίκων που ζουν αυτή τη στιγμή στη Γάζα, ξέσπασαν έντονες αντιδράσεις από πολιτικούς, ακτιβιστές και μέσα ενημέρωσης.
Οι ενστάσεις αυτές θα μπορούσαν χονδρικά να διαχωριστούν σε ηθικές και πρακτικές. Οι «ηθικές» ενστάσεις αφορούν το γεγονός ότι είναι «λάθος» η επανεγκατάσταση του πληθυσμού που κατέχει αυτή τη στιγμή τη Γάζα, και οι «πρακτικές» ότι θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Και τα δύο είδη ενστάσεων δεν ευσταθούν.
Ο εβραϊκός πληθυσμός της Γάζας επανεγκαταστάθηκε δύο φορές, μία φορά μετά την αιγυπτιακή εισβολή και κατάκτηση της Γάζας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας το 1948-49, και μία δεύτερη μετά την «απεμπλοκή» του 2005 που εξάλειψε βίαια 21 εβραϊκές κοινότητες και απέλασε οικογένειες που ζούσαν εκεί.
Οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης όχι μόνο δεν αντιτάχθηκαν στη βίαιη απομάκρυνση των εβραϊκών κοινοτήτων της Γάζας, αλλά τη γιόρτασαν ως ένα βήμα προς τα εμπρός για ειρήνη στην περιοχή.
Πολλά, αν όχι τα περισσότερα, «ειρηνευτικά σχέδια» προτείνουν την περαιτέρω επανεγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων που ζουν στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια για να ανοίξει ο δρόμος για ένα «παλαιστινιακό» κράτος. Τα σχέδια αυτά, παρόλο που αντιτίθενται στην επανεγκατάσταση των μουσουλμάνων της Γάζας στις αραβικές χώρες, όταν αναφέρονται στους Εβραίους που ζουν στη «Δυτική Όχθη», τους χαρακτηρίζουν έποικους, τις κοινότητές τους «οικισμούς», και προτείνουν να επανεγκατασταθούν αλλού.
Το ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει ερμηνευθεί από πολλούς πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης ότι σημαίνει πως το Ισραήλ πρέπει να αποσυρθεί από εδάφη, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Ιερουσαλήμ, όπου ζουν 450000 Εβραίοι. Οι ίδιοι άνθρωποι που επιμένουν ότι είναι ηθικά λάθος και ανέφικτο να επανεγκατασταθούν 2 εκατομμύρια μουσουλμάνοι από τη Γάζα, υποστηρίζουν επίσης ότι είναι ηθικά σωστό και πρακτικό να επανεγκατασταθούν σχεδόν μισό εκατομμύριο Εβραίοι στο Ισραήλ.
Οι πολέμιοι της πρότασης Τραμπ δεν πιστεύουν ότι είναι λάθος η επανεγκατάσταση ενός πληθυσμού. Απλώς θα προτιμούσαν να εκδιώξουν και να επανεγκαταστήσουν τους Εβραίους, παρά να εκδιώξουν και να επανεγκαταστήσουν τον αραβικό μουσουλμανικό αποικιακό πληθυσμό.
Δεν αντιτίθενται στην επανεγκατάσταση, αλλά υποστηρίζουν την τρομοκρατία.
Με το ηθικό ερώτημα να βγαίνει από το τοπίο, τι γίνεται με το πρακτικό; Είναι ακόμη δυνατόν να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο;
Κάποιοι λένε ότι ο αραβικός μουσουλμανικός πληθυσμός της Γάζας δεν θα μπορούσε να μετακινηθεί χωρίς «μάχες από πόρτα σε πόρτα». Αλλά η πρόσφατη εμπειρία του Ισραήλ στον πόλεμο μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023 δείχνει ότι αυτό σαφώς δεν είναι αλήθεια.
Παρά τους ψευδείς ισχυρισμούς περί γενοκτονίας, οι Ισραηλινοί περιόρισαν τις απώλειες αμάχων στο ελάχιστο, μετακινώντας όσο το δυνατόν περισσότερο τον «άμαχο» πληθυσμό από το ένα μέρος της Γάζας στο άλλο.
Παρά το γεγονός ότι τους είπαν ότι αυτό ήταν αδύνατο, οι Ισραηλινοί απομάκρυναν εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους της Γάζας για να ανοίξουν τον δρόμο για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Κατά την έναρξη του πολέμου, περίπου ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Γάζας εγκατέλειψαν το βορρά για τα νότια της Λωρίδας της Γάζας, και ο ΟΗΕ ισχυρίστηκε αργότερα ότι έως και 1,5 εκατομμύριο μουσουλμάνοι έποικοι στη Γάζα είχαν εκτοπιστεί. Οι περισσότεροι από αυτούς που βρίσκονταν στη Γάζα ακολούθησαν τις εντολές και ξέφυγαν από σημεία που μετατράπηκαν σε πεδία μάχης.
Εξετάζοντας παραδείγματα πέρα από το Ισραήλ, ο πόλεμος του Μαύρου Σεπτέμβρη μεταξύ της Ιορδανίας και της PLO το 1970 είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο περίπου 4000 τρομοκρατών και έως 25000 αμάχων, σύμφωνα με τον Γιασέρ Αραφάτ, ενώ περίπου 20000 «Παλαιστίνιοι» εγκαταστάθηκαν σε «στρατόπεδα προσφύγων» στον Λίβανο.
Μετά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991, το Κουβέιτ τιμώρησε τους «Παλαιστίνιους» που είχαν συνεργαστεί με τον Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ, εκδιώκοντας περίπου 280000 από αυτούς σε μια μαζική εκκαθάριση στην οποία αργότερα προστέθηκαν η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλοι σύμμαχοι του Κόλπου. Ο τελικός αριθμός των εκδιωχθέντων έφτασε τις 400000, σύμφωνα με μια συνολική εκτίμηση υποστηρικτών των «Παλαιστινίων».
Το Κουβέιτ βομβάρδισε «παλαιστινιακές» γειτονιές και έστειλε τάγματα θανάτου για να σκορπίσουν το θάνατο. Παρατάχθηκαν τανκς και στρατεύματα, δημιουργήθηκαν σημεία ελέγχου, και οι περισσότεροι «Παλαιστίνιοι» εκδιώχθηκαν από το Κουβέιτ ενώ οι γειτονιές τους εξαφανίστηκαν. Τμήματα του Χαουάλι, όπου ζούσαν οι «Παλαιστίνιοι», καταστράφηκαν με μπουλντόζες και μετατράπηκαν σε λούνα παρκ.
Αυτό έγινε με την υποστήριξη της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου .
«Πιστεύω ότι περιμένουμε πολλά αν ζητήσουμε από τον λαό στου Κουβέιτ να συμπεριφερθεί ευγενικά σε εκείνους που κατασκόπευαν τους συμπατριώτες τους που είχαν μείνει εκεί, που συμπεριφέρθηκαν βίαια στις εκεί οικογένειες και γενικώς έπραξαν με αυτόν τον τρόπο», είπε ο Μπους στους δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου την 1η Ιουλίου 1991.
Η Σαουδική Αραβία απέλασε πάνω από 50000 «Παλαιστίνιους», το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ —που έκτοτε έγινε κρατικός χορηγός της Χαμάς— άρχισαν επίσης να απολύουν, να εκδιώκουν και να απελαύνουν «Παλαιστίνιους».
Κανένα από αυτά τα γεγονότα δεν προκάλεσε πολλές διαμαρτυρίες ή σχόλια. Συνέβησαν με την υποστήριξη των δυτικών κυβερνήσεων που, όπως ο Μπους, τα συνέκριναν με τις αντιδράσεις των Γάλλων εναντίον των δωσίλογων μετά τη ναζιστική κατοχή, και η ζωή σύντομα συνέχισε όπως ήταν πριν.
Η επανεγκατάσταση μεγάλου αριθμού «Παλαιστινίων» έχει ξανασυμβεί στη Μέση Ανατολή. Ενώ η επανεγκατάσταση στη Γάζα θα γινόταν σε μεγαλύτερη κλίμακα, δεν θα ήταν πολύ μεγαλύτερη από τις επανεγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια του πολέμου ή μετά τον πόλεμο του Κόλπου.
Μια τέτοια επανεγκατάσταση είναι τόσο πρακτική όσο και ηθικά δικαιολογήσιμη δεδομένου ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές.
Το υποκείμενο πρόβλημα στη σύγκρουση είναι ότι το Ισραήλ επανεγκατέστησε περίπου 800000 εβραίους πρόσφυγες από τον μουσουλμανικό κόσμο, ενώ τα αραβικά μουσουλμανικά έθνη που του επιτέθηκαν δεν κατάφεραν να κάνουν το ίδιο. Μαζί με τον ΟΗΕ, συνέχισαν να τους αποδίδουν την ψεύτικη ταυτότητα των «Παλαιστινίων» και να τους παρουσιάζουν ως αιώνιο στρατό κατοχής που δημιουργεί τρομοκρατικές ομάδες για έναν ατελείωτο πόλεμο με το Ισραήλ.
«Πρέπει να μαθαίνουμε από την ιστορία. Δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο λάθος ξανά και ξανά», επεσήμανε ο Τραμπ.
Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για τη δημιουργία ενός «παλαιστινιακού» κράτους για πάνω από 30 χρόνια. Μετά από πολλαπλές προτάσεις ειρήνης, παραχωρήσεις γης, ατελείωτους γύρους διαπραγματεύσεων και χρηματοδότηση από τους φορολογούμενους (πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια μέσω της USAID στους «Παλαιστίνιους» μόνο από τις 7 Οκτωβρίου) τίποτα δεν λειτούργησε.
Όταν το Ισραήλ αποχώρησε από τη Γάζα το 2005, αφήνοντας πίσω του θερμοκήπια και σχέδια για νέες βιομηχανίες, μαζί με σημαντική διεθνή χρηματοδότηση, η Χαμάς τη μετέτρεψε σε εμπόλεμη ζώνη.
Οι λάτρεις της λύσης των δύο κρατών συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι εάν το Ισραήλ προσέφερε ακόμη περισσότερη γη, εάν απέλαυνε και επανεγκαθιστούσε περισσότερους Εβραίους, οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες θα συμφωνούσαν τελικά σε μια μόνιμη ειρήνη.
Αλλά δεν υπήρξε ποτέ ούτε ένα ίχνος απόδειξης που θα μπορούσε να λειτουργήσει. Καμία από τις ισραηλινές προτάσεις ή παραχωρήσεις που αναλήφθηκαν από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 δεν οδήγησε σε κανενός είδους ειρήνη. Η PLO και η Χαμάς χρησιμοποίησαν την τρομοκρατία σε κάθε βήμα για να πιέσουν για περισσότερες ισραηλινές παραχωρήσεις χωρίς να δίνουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Οι ηγέτες τους έχουν πει ξανά και ξανά ότι σκοπεύουν να καταστρέψουν το Ισραήλ.
Μετά τις 7 Οκτώβρη, επιτέλους όλοι τους πίστεψαν.
Οι διπλωμάτες επέμεναν ότι η ειρήνη δεν θα μπορούσε να έρθει χωρίς την εκδίωξη και την επανεγκατάσταση των Εβραίων από την Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Ο Τραμπ εξερράγη λέγοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη χωρίς την επανεγκατάσταση των αράβων μουσουλμάνων από τη Γάζα. Ποιο είναι πιο λογικό;
Οι συζητήσεις συνεχίζονται ακόμη σχετικά με την πρόταση Τραμπ για το ρόλο που θα διαδραματίσει η Αμερική στη Γάζα. Πολλοί Αμερικανοί και Ισραηλινοί θεωρούν την κίνηση ως περιττή. Θα προτιμούσαν να αναλάβει το Ισραήλ τις επιχειρήσεις μόνο του με την πολιτική υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ακριβώς όπως ο Μπους ο πρεσβύτερος παρείχε πολιτική υποστήριξη στο Κουβέιτ για να εκδιώξει τον «παλαιστινιακό» πληθυσμό από τη χώρα.
Ο Τραμπ είναι οραματιστής και η ιδέα του αναδιατύπωσε ολόκληρη την άποψη της σύγκρουσης, και ενώ μπορεί να είναι απλώς ένα άνοιγμα για μια διαπραγματευτική θέση —όπως η ομιλία του για προσάρτηση Καναδά ή Γροιλανδίας— δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει κλονίσει όλη τη συμβατική λογική στη Μέση Ανατολή. Η λογική του βάση, ότι η Γάζα είναι ένα υπέροχο μέρος που θα αποτελέσει πηγή σύγκρουσης όσο κατοικείται από ισλαμιστές τρομοκράτες και τους υποστηρικτές τους, είναι βασικά ορθή.
Οι αντιρρήσεις, ηθικές και πρακτικές, είναι αβάσιμες. Η επανεγκατάσταση είναι εφικτή και ηθική. Εάν οι Κουβετιανοί και οι Ιορδανοί μπόρεσαν να επανεγκαταστήσουν τους «Παλαιστίνιους» έξω από τις χώρες τους έχοντας πολύ λιγότερους λόγους από τις φρικαλεότητες που συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου, οι Ισραηλινοί έχουν σίγουρα το δικαίωμα να το κάνουν.
Οι πολιτικοί, οι διπλωμάτες και οι δημοσιογράφοι που υποστήριξαν τη μαζική επανεγκατάσταση σχεδόν μισού εκατομμυρίου Εβραίων δεν έχουν ηθικούς λόγους να αντιταχθούν στην επανεγκατάσταση των μουσουλμάνων της Γάζας.
Και αφού δοκιμάστηκε οτιδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένων δεκαετιών αποτυχημένων προσπαθειών για σύναψη ειρήνης με τους τρομοκράτες ή προσπαθειών συνύπαρξης μαζί τους ελλείψει ειρήνης, ήρθε η ώρα να γίνει ό,τι είναι πιο λογικό για όλους και αποτελεί τη μόνη λύση που δίνει κάποια ελπίδα να έρθει ειρήνη στην περιοχή.
Ο Daniel Greenfield κατέχει τον τίτλο του Shillman Journalism Fellow στο κέντρο David Horowitz Freedom Center.