 Η μαζική σφαγή χριστιανών στη Νιγηρία, την οποία ορισμένοι διεθνείς παρατηρητές έχουν χαρακτηρίσει ως γενοκτονία, φτάνει σε πρωτοφανή επίπεδα. Στη φωτογραφία: Η πόλη Auno της Νιγηρίας στις 10 Φεβρουαρίου 2020, μετά από επίθεση την προηγούμενη ημέρα στην οποία τζιχαντιστές δολοφόνησαν τουλάχιστον 30 άτομα και απήγαγαν γυναίκες και παιδιά. (Φωτό του Audu Marte /AFP μέσω Getty Images) |
Η μαζική σφαγή χριστιανών στη Νιγηρία, την οποία ορισμένοι διεθνείς παρατηρητές έχουν χαρακτηρίσει ως γενοκτονία, φτάνει σε πρωτοφανή επίπεδα.
Σύμφωνα με μια αναφορά της 4ης Αυγούστου, τουλάχιστον 171 χριστιανοί σφαγιάστηκαν από μουσουλμάνους βοσκούς Fulani σε διάστημα περίπου τριών εβδομάδων:
«Και αυτά είναι μόνο όσα γνωρίζουμε. Στην πραγματικότητα, ο απολογισμός ενδέχεται να είναι πολύ υψηλότερος. Πολλές χιλιάδες εκτοπίζονται επίσης με τη βία από τα σπίτια τους και τα μέσα βιοπορισμού που τους είχαν απομείνει μετά την οικονομική καταστροφή που έφερε η καραντίνα εξαιτίας του κορονοϊού... Το γραφείο μας έχει πλημμυρίσει από τέτοιες ιστορίες εδώ και πολλούς μήνες, αλλά αυτός ο αδυσώπητος και αιματηρός απολογισμός χριστιανικών ζωών απουσιάζει ανησυχητικά από τα ευρύτερα συμβατικά μέσα ενημέρωσης».
Σε μια από τις πρόσφατες επιδρομές, στις 10 Ιουλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί σκότωσαν 22 χριστιανούς —«κυρίως γυναίκες και παιδιά»— και έκαψαν πολλά σπίτια σε μια αγροτική κοινότητα. «Οι Fulani μπήκαν και άρχισαν να πυροβολούν», θυμάται η Bilkisu James από το κρεβάτι του νοσοκομείου. «Σκότωσαν δύο από τα παιδιά μου (και τον άντρα μου). Επίσης, «έσφαξαν άλλους πέντε συγγενείς της Bilkisu με ματσέτες, όπως μια μητέρα με την κόρη της που ήταν μωρό και μια άλλη μητέρα με τους δύο γιους της».
Ένας μουσουλμάνος γείτονας προφανώς είχε καταδώσει τη χριστιανική οικογένεια στους εισβολείς που ήταν ομόθρησκοί του: «Πριν με πυροβολήσουν», συνέχισε η Bilkisu, «είδα τον Fulani που είναι γείτονάς μου, ο οποίος με αναγνώρισε. Έπεσα στα γόνατα για να τον παρακαλέσω» — χωρίς αποτέλεσμα. Την πυροβόλησαν στο στήθος και την πλάτη και την άφησαν να πεθάνει, ακόμη και όταν «τους άκουσε να ανάβουν το σπίρτο και να βάζουν φωτιά στο σπίτι».
Την επόμενη μέρα, έγινε επιδρομή σε ένα γειτονικό χωριό: «Δέκα γυναίκες, ένα μωρό και ένας ηλικιωμένος άνδρας κάηκαν ζωντανοί μέσα σε ένα σπίτι όπου είχαν καταφύγει. Άλλοι επτά χωρικοί τραυματίστηκαν και τέσσερα σπίτια κάηκαν». Στις 19 Ιουλίου, τουλάχιστον 32 χριστιανοί, μεταξύ ατόμων που παρευρέθηκαν σε γαμήλια τελετή, σφαγιάστηκαν σε επιθέσεις των Fulani.
Σε μια άλλη «φρικτή νυχτερινή επίθεση κατά τη διάρκεια μιας καταρρακτώδους βροχής στις 23 Ιουλίου, τουλάχιστον επτά χριστιανοί έχασαν τη ζωή τους... καθώς μαχητές κατέσφαξαν με ματσέτες άοπλους άνδρες, γυναίκες και παιδιά». Η αναφορά προσθέτει ότι «αυτή ήταν η δεύτερη επίθεση στο χωριό μέσα σε λίγες ημέρες, καθώς επτά άτομα είχαν δολοφονηθεί σε μια επίθεση νωρίτερα, στις 20 Ιουλίου».
Στις 29 Ιουλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί δολοφόνησαν άλλους 14 χριστιανούς —13 εκ των οποίων ανήκαν σε μια μεγάλη οικογένεια. Μόνο ένα μέλος της οικογένειας έμεινε ζωντανό. Η γυναίκα του, όλα τα παιδιά του, η θεία, ο θείος, ο αδελφός και άλλοι συγγενείς σφαγιάστηκαν.
Την περασμένη εβδομάδα, ένοπλοι τζιχαντιστές εισέβαλαν στην Εκκλησία του Λέοντος του Ιούδα στο Azikoro και άνοιξαν πυρ εναντίον των πιστών. Τέσσερις χριστιανοί σκοτώθηκαν.
Η καταγραφή περισσότερων θηριωδιών —υπάρχουν εκατοντάδες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών— θα ήταν μάταιο να γίνει σε ένα άρθρο. (Για μια ολοκληρωμένη ματιά στα δεινά των χριστιανών της Νιγηρίας και άλλων μουσουλμανικών εθνών, ανατρέξτε στις μηνιαίες αναφορές του Gatestone σχετικά με τις «Διώξεις κατά των Χριστιανών».)
Σκεφτείτε απλώς τον Απρίλιο του 2020. Μουσουλμάνοι βοσκοί με ματσέτες στα χέρια δολοφόνησαν τουλάχιστον 13 χριστιανούς μεταξύ 1-2 Απριλίου. «Ξυπνήσαμε για να θάψουμε επτά ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί... από μια νυχτερινή επίθεση», ανέφερε μια πηγή. Εκείνοι που σκοτώθηκαν «ήταν κυρίως ηλικιωμένοι χριστιανοί που δεν μπόρεσαν να διαφύγουν, καθώς τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας έτρεξαν να κρυφτούν στους γύρω θάμνους κατά τη διάρκεια της επίθεσης».
Στη συνέχεια, στις 7 Απριλίου, οι κτηνοτρόφοι Fulani έσφαξαν έναν πάστορα και τρία μέλη της εκκλησίας του, συμπεριλαμβανομένου ενός 10χρονου αγοριού. Ο πάστορας, Matthew Tagwai, ο οποίος δολοφονήθηκε μέσα στο σπίτι του, άφησε πίσω του μια έγκυο γυναίκα και δύο μικρά παιδιά.
Στις 10 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani δολοφόνησαν τον πάστορα Stephen Akpor, 55 ετών. «Δύο βοσκοί ήρθαν σε ένα παράρτημα της εκκλησίας μας, την Ουράνια Εκκλησία... όπου τον πυροβόλησαν καθώς προσευχόταν και συμβούλευε πέντε μέλη μέσα στην εκκλησία», ανέφεραν οι συνάδελφοί του. «Οι βοσκοί πυροβόλησαν τον πάστορα πολλές φορές και στη συνέχεια τον μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου». Άφησε πίσω τη σύζυγό του και πέντε παιδιά.
Στις 11 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani πυροβόλησαν και σκότωσαν έναν χριστιανό αγρότη.
Στις 13 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani αποκεφάλισαν δύο χριστιανούς, και απαίτησαν να «θαφτούν χωρίς τα κεφάλια τους».
Στις 14 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani έσφαξαν εννέα χριστιανούς. Από αυτούς, τα έξι ήταν παιδιά και μία γυναίκα ήταν έγκυος. «Ήταν οπλισμένοι με ματσέτες και τουφέκια AK-47 καθώς μας επιτέθηκαν», θυμάται ένας επιζών: «Επιτέθηκαν στο χωριό μας περίπου στις 8 μ.μ. φωνάζοντας «Allahu Akbar!» (ο Αλλάχ είναι μεγάλος!) . Τριάντα τρία σπίτια πυρπολήθηκαν.
Στις 16 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani σκότωσαν τον Sebastine Stephen, έναν νεαρό χριστιανό σπουδαστή. «Οι βοσκοί Fulani ήταν πάνω από 50, κρατούσαν σύγχρονα όπλα και πυροβολούσαν σποραδικά. Αφού σκότωσαν τον νεαρό άνδρα», ανέφερε ένας επιζών, «στη συνέχεια εισέβαλαν στο σπίτι του κ. Jack Nweke και τον απήγαγαν μαζί με τη σύζυγό του, αφήνοντας πίσω τα τρία παιδιά τους».
Στις 19 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani σκότωσαν τέσσερις χριστιανούς. «Τριάντα οκτώ σπίτια με 86 δωμάτια ισοπεδώθηκαν επίσης, ενώ περίπου 87 οικογένειες επλήγησαν από το συμβάν», ανέφερε η πηγή.
Στις 20 Απριλίου, «πυροβόλησαν και αποκεφάλισαν έναν χριστιανό αγρότη, τον Titus Nyitar», δήλωσε κάτοικος της περιοχής. Ο Titus «εργαζόταν στο χωράφι του όταν τον σκότωσαν οι βοσκοί». Στη συνέχεια, «προχώρησαν προς το χωριό, έκαψαν σπίτια και απήγαγαν τρεις χωρικούς».
Στις 22 Απριλίου, μουσουλμάνοι βοσκοί Fulani σκότωσαν 12 χριστιανούς. Νωρίτερα, σύμφωνα με την αναφορά, απήγαγαν ένα ζευγάρι την ώρα που παντρευόταν μέσα στην εκκλησία.
Στις 23 Απριλίου, οι Fulani «σκότωσαν δύο άτομα, απήγαγαν ένα άλλο και έκαψαν το κτίριο μιας εκκλησίας μαζί με το σπίτι του πάστορα κατά τη διάρκεια επιθέσεων σε κυρίως χριστιανικές περιοχές στη βορειοκεντρική Νιγηρία».
Εκτός από μερικά από τα πιο αποκρουστικά περιστατικά ―όπως ο βιασμός και η σφαγή μιας χριστιανής σπουδάστριας που είχε βρει καταφύγιο μέσα σε μια εκκλησία— τα λεγόμενα συμβατικά μέσα ενημέρωσης δεν αναφέρουν το μεγαλύτερο μέρος αυτών των διώξεων. Μήπως οι δημοσιογράφοι ανησυχούν ότι θα προέκυπτε ένα πολιτικά λανθασμένο πρότυπο, στο οποίο οι επιθέσεις θα φαίνονταν πως έχουν ιδεολογικά κίνητρα και δεν είναι απλά «εγκλήματα»;
«Είναι σαν να μην έχουν πλέον σημασία οι ζωές των χριστιανών», είπε ένας Νιγηριανός πάστορας για την επίθεση σε γάμο που κόστισε 32 ζωές.
«Είναι πολύ ενοχλητικό το γεγονός ότι αυτές οι καθημερινές επιθέσεις εναντίον χριστιανών... συνεχίζονται για πολύ καιρό ανεπιτήρητες από τις ομοσπονδιακές και κρατικές κυβερνήσεις... δεν πραγματοποιούνται επισκέψεις συμπαράστασης στα εναπομείναντα θύματα στις κοινότητες... Δεν γίνονται βήματα για την ανακούφιση των δεινών τους παρέχοντας υλικό ανακούφισης, αφού έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό κατά χιλιάδες».
«Πιστεύω ακράδαντα», είπε ένας επιζών μιας πρόσφατης επίθεσης Fulani που κόστισε τη ζωή στην αδερφή του και σε τέσσερις άλλους χριστιανούς, «ότι μερικοί από αυτούς τους υπαλλήλους ασφαλείας που είναι μουσουλμάνοι συνδέονται με αυτούς τους ένοπλους που επιτίθενται στο λαό μας... η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι ο λαός μας έχει προβεί σε διαβήματα στην κυβέρνηση τόσο σε κρατικό όσο και σε ομοσπονδιακό επίπεδο και δεν έχει γίνει τίποτα».
«Ποιο είναι το έγκλημα αυτών των αθώων ανθρώπων κατά των κτηνοτρόφων Fulani;» ρώτησε ένας άλλος ντόπιος σχετικά με μια επίθεση με θύματα έναν πάστορα και ένα 10χρονο παιδί.
Για πόσο καιρό θα συνεχίσουμε να βιώνουμε αυτές τις δολοφονίες; Για πόσο καιρό θα συνεχίσουμε να ικετεύουμε την κυβέρνηση και τις υπηρεσίες ασφαλείας να βοηθήσουν τον λαό μας;»
Οι ερωτήσεις τους είναι ιδιαίτερα συναφείς με βάση τα πρόσφατα δημοσιευμένα στατιστικά στοιχεία: Από το 2009, «32.000 Χριστιανοί σφαγιάστηκαν από τους τζιχαντιστές της χώρας» — ενώ τίποτα δεν έγινε γι αυτό, ανέφερε μια αναφορά τον Μάιο:
«Οι μαχητές βοσκοί Fulani και η Boko Haram... έχουν εντείνει τις αντιχριστιανικές τους βιαιότητες... κατασφάζοντας τους τελευταίους τέσσερις μήνες και κατά το ήμισυ του 2020 όχι λιγότερους από 620 ανυπεράσπιστους χριστιανούς (470 οι βοσκοί Fulani και 150 η Boko Haram) και πυρπολώντας αναίτια ή καταστρέφοντας τα κέντρα λατρείας και μάθησης. Οι φρικαλεότητες ενάντια στους χριστιανούς δεν έχουν ελεγχθεί και έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, ενώ οι δυνάμεις ασφαλείας της χώρας και οι σχετικοί πολιτικοί παράγοντες κάνουν τα στραβά μάτια ή συνεργούν με τους τζιχαντιστές. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι εκατοντάδες τα σπίτια που κάηκαν ή καταστράφηκαν, όπως και δεκάδες τα χριστιανικά κέντρα λατρείας και μάθησης.
Ο λόγος που πρώην απλοί βοσκοί της φυλής Fulani κατάφεραν, από το 2015, να σκοτώσουν σχεδόν δύο φορές περισσότερους χριστιανούς από τους «επαγγελματίες» τρομοκράτες της Boko Haram, σύμφωνα με πολλούς χριστιανούς ηγέτες της Νιγηρίας, είναι, κατά τα λεγόμενα του Νιγηριανού επισκόπου Matthew Ishaya Audu, «επειδή ο Πρόεδρος Buhari ανήκει επίσης στη φυλή Fulani».
Σε μια δήλωση τον Ιανουάριο, η Χριστιανική Ένωση της Νιγηρίας, μια συντονιστική ομάδα που εκπροσωπεί τα περισσότερα δόγματα, κατηγόρησε περαιτέρω «την ομοσπονδιακή κυβέρνηση υπό τον Πρόεδρο Muhammadu Buhari» για «συνωμοσία» με τους ισλαμιστές τρομοκράτες «με σκοπό την εξόντωση των Χριστιανών στη Νιγηρία». Η Ένωση έθεσε το ερώτημα:
«Αφού η κυβέρνηση και οι υπερασπιστές της ισχυρίζονται ότι οι δολοφονίες δεν έχουν θρησκευτικό υπόβαθρο, γιατί οι τρομοκράτες και οι βοσκοί στοχεύουν κυρίως στις χριστιανικές κοινότητες και τους χριστιανούς ηγέτες;»
Ορισμένοι ηγέτες της Νιγηρίας προχωρούν πέρα από τον Buhari και κατηγορούν «το κακό που ονομάζεται Barack Obama» — με τα λόγια του Femi Fani-Kayode, πρώην Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού της Νιγηρίας. Στις 12 Φεβρουαρίου, ο πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος έγραψε τα ακόλουθα στον λογαριασμό του στο Facebook:
«Αυτό που έκαναν οι Obama, John Kerry και Hilary Clinton στη Νιγηρία χρηματοδοτώντας και υποστηρίζοντας τον (σημερινό πρόεδρο Muhammadu) Buhari στις προεδρικές εκλογές του 2015 και βοηθώντας την Boko Haram το 2014/2015 ήταν καθαρή αχρειότητα. Τα χέρια τους είναι βαμμένα με το αίμα όλων εκείνων που σκοτώθηκαν από τη διακυβέρνηση Buhari , τους βοσκούς Fulani και την οργάνωση Boko Haram τα τελευταία 5 χρόνια».
Παρόλο που οι Fulani, υποστηρικτές του προέδρου Buhari, διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος στις επιθέσεις εναντίον των Χριστιανών υπό την προεδρία του, η Boko Haram —η αρχική μάστιγα των Χριστιανών στη Νιγηρία— εξακολουθεί να είναι ενεργή. Νωρίτερα φέτος, για παράδειγμα, κυκλοφόρησε ένα βίντεο που έδειχνε έναν μικρό μουσουλμάνο με μάσκα και πιστόλι να στέκεται πίσω από έναν χριστιανό όμηρο δεμένο και πεσμένο στα γόνατα, ο οποίος ήταν ένας 22χρονος φοιτητής βιολογίας που είχε απαχθεί νωρίτερα καθώς πήγαινε στο πανεπιστήμιο. Αφού έψαλε στα αραβικά και εκτόξευσε ένα αντιχριστιανικό παραλήρημα, ο μικρός μουσουλμάνος πυροβόλησε τον χριστιανό πολλές φορές στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Κάποιες εβδομάδες νωρίτερα, ισλαμιστές ένοπλοι απήγαγαν τον Αιδεσιμότατο Lawan Andimi, έναν πάστορα και πρόεδρο της Εκκλησίας των Αδελφών στη Νιγηρία. Αφού οι τρομοκράτες ζήτησαν εξωφρενικά λύτρα για την απελευθέρωσή του —δύο εκατομμύρια ευρώ, τα οποία απλώς δεν μπορούσε να συγκεντρώσει η εκκλησία και η οικογένειά του —αποκεφάλισαν αυτόν τον πατέρα εννέα παιδιών. Νωρίτερα, σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησαν οι απαγωγείς του στις 5 Ιανουαρίου, ο πάστορας Lawan έλεγε πως ήλπιζε να ξαναβρεθεί με τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ωστόσο, «εάν δεν μου δοθεί αυτή η ευκαιρία, ίσως αυτό να είναι το θέλημα του Θεού. Θέλω όλοι οι άνθρωποι, οι κοντινοί και οι μακρινοί, οι συνάδελφοί μου, να είναι υπομονετικοί. Μην κλάψετε, μην στενοχωρηθείτε, αλλά να ευχαριστείτε τον Θεό για τα πάντα».
Η κυβέρνηση της Νιγηρίας, σύμφωνα με δήλωση του επισκόπου Matthew Hassan Kukah σχετικά με τον αποκεφαλισμό άλλων 10 χριστιανών νωρίτερα φέτος, «χρησιμοποιεί τους μοχλούς εξουσίας για να διασφαλίσει την επικράτηση του Ισλάμ. Η μόνη διαφορά μεταξύ της κυβέρνησης και της οργάνωσης Boko Haram είναι ότι η Boko Haram κρατάει τη βόμβα».
Ο Raymond Ibrahim, συγγραφέας του πρόσφατου Sword and Scimitar: Fourteen Centuries of War between Islam and the West, είναι Distinguished Senior Fellow στο Gatestone Institute, Shillman Fellow στο David Horowitz Freedom Center, και Judith Rosen Friedman Fellow στο Middle East Forum.